رویابافی دلار ۲۰ هزار تومانی
فی بگیر: صحبت از «دلار 20 هزار تومانی» درحالی از طرف منتقدان دولت مطرح می شود که صاحب نظران، آنرا بیشتر امری سیاسی و روانی می دانند که با هدف بازداشتن از مسیر مبارزه با رانت ارزی در پیش گرفته شده برای اینکه با حجم فعلی نقدینگی ایده دلار 20 هزار تومانی به یک مزاح و رویابافی شبیه است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی ایرنا، اینروزها ویدیویی در فضای مجازی دست به دست می شود که در آن فردی که در مجمع تشخیص مصلحت نظام مسئولیتی دارد، در همایشی با عنوان «سفره ملت»، از دیگری که اتفاقا نماینده مجلس است و در گذشته عضو تیم اقتصادی دولت های نهم و دهم بوده، می پرسد: «آیا می توان همین امروز دلار را به ۲۰ هزار تومان رساند؟» که طرف مقابل با تایید این مساله می گوید: «اگر بخواهند می توانند!».
اینگونه سخنان به گوش مردم ایران بسیار آشناست برای اینکه قبل از این و در دوران ابتدای دولت سیزدهم حجت عبدالملکی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی که تازگی بر این پست تکیه زده بود و اطلاع درستی از شرایط اقتصادی کشور نداشت، ادعا کرد که می تواند با یک میلیون تومان شغل بوجود آورد.
یا این که بعدها و بعد از حضور در سنگر دیگری یعنی دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری، صنعتی و ویژه اقتصادی نیز ادعا کرده بود که امارات حاضر است ۱۰۰ میلیارد دلار در مناطق آزاد سرمایه گذاری کند!
وی حتی در ماههای پایانی دولت دوازدهم در اظهاراتی اظهار داشته بود: «اگر دولت ۵ میلیارد دلار به بازار تزریق کند، قیمت دلار بطور قطع به زیر ۴ هزار تومان خواهد رسید!».
البته حامیان این تفکر فراموش کرده اند که زمانی خود مسئول سیاست گذاری در این حوزه بودند و تا چند ماه پیش قدرت کنترل قیمت دلار را داشتند، مدعی بودند که تمامی پول صادرات نفت به کشور باز می گردد در صورتیکه بیشترین افزایش و جهش قیمت ارز در ایران ( ۲.۵ برابر) به دولت سیزدهم باز می گردد.
اما این افراد به هیچ عنوان نتوانستند قیمت دلار را کنترل کنند و بیشتر بدنبال ترویج فرهنگ قناعت میان مردم بودند و می گفتند که برخی دنبال زمین زدن دولت سیزدهم هستند و دلیل خودرا نیز افزایش قیمت دلار در ایام تعطیل اعلام نموده بودند.
در عین حال در این همایش، حسین صمصامی در جواب سوال یاسر جبرائیلی می گوید که «می توان البته اگر اراده ای وجود داشته باشد!». باید این سوال را پرسید که در دورانی که مسئولیت اقتصاد کشور را بر دوش داشتند، چرا اراده ای برای مهار ارز و نرخها نداشتند؟ همچنان که در اوایل دهه ۹۰ خورشیدی و تشدید تحریم ها مقابل ایران، فنر قیمت دلار در بازار آزاد رها شد؛ جهشی که هرچه بازارساز کوشش کرد با تزریق دلارهای نفتی حفره را بپوشاند، پر نشد.
سوال دیگر این است که وقتی بیشترین افزایش قیمت های جهانی نفت در تاریخ رقم خورد و نقدینگی سرشاری به کشور سرازیر شد و در حالی که حتی تحریم های فلج کننده ای نیز وجود نداشت، چرا قیمت دلار ناگهان در ایران جهش داشت.
اقتصاد باید درون زا و برون گرا باشد
البته این افراد شاید درست می گویند که اگر اراده ای وجود داشته باشد می توان نرخ دلار را به ۲۰ هزار تومان هم رساند ولی آیا می توان با وجود کارشکنی های فراوان بر سر راه عضویت ایران در FATF که سبب گران شدن تجارت خارجی کشور شده و یا لغو تحریم ها این کار را انجام داد؟ آیا اقتصادی موفق است که درهای خودرا ببندد و تنها درون گرا باشد؟ اگر اینطور بود چین که کشوری برپایه تفکر کمونیستی اداره می شد و به درهای بسته خیلی بیشتر از دیگر مکاتب سیاسی جهان اعتقاد دارد، مانند کره شمالی به مسیر خود ادامه می داد و امروز همچنان اقتصادی مانند کره شمالی داشت اما چین درهای خودرا در آغاز دهه ۸۰ میلادی گشود و امروز بزرگترین اقتصاد جهان است.
بنابراین نمی توان اقتصادی تنها درون گرا داشت بلکه اقتصاد باید درون زا و برونگرا باشد یعنی از طرفی با اتکا به توانمندی های داخلی مانند نیروی انسانی در خدمت کشور و مردم باشد و از جانب دیگر با جذب سرمایه خارجی و تکنولوژی های جدید بتواند در راه صحیح اقتصاد جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد تا کشورهای دیگر با آغوش باز درهای واردات خودرا بر روی محصولات ایرانی باز کنند.
این موضوع دقیقا همان صحبت های رییس جمهوری در دوران تبلیغات انتخابات است که گفته بود «با کشیدن قفس بین خود نمی توان به پیشرفت دست یافت.»
باز شدن درهای اقتصاد به کمک رفع تحریم ها و پیوستن به FATF و اقتصاد جهانی ممکن است، می تواند سه اتفاق مهم در اقتصاد کشور را رخ دهد که نخستین آن ایجاد شغل مناسب با هزینه های زندگی در جامعه، دوم دستیابی به تکنولوژی های جدید و سوم صادرات گسترده را در پی دارد و همین کار موجب می شود که خواست رهبر معظم انقلاب یعنی افزایش تولید و مشکلات اقتصادی معیشتی مردم حل شود.
بازشدن درهای کشور موجب افزایش درآمدهای ملی خواهد شد
این موضوع موجب می شود که ارزش پول ملی افزایش یابد و در نخستین قدم رانت های بسیاری که بخاطر وجود انواع مختلف قیمت های دلار در بازار وجود دارد، حذف شود؛ این امر به سود جریانی خاص نخواهد بود به خصوص برای کاسبان تحریم که اینروزها با موافقت رهبر انقلاب مقرر است باردیگر موضوع FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام مطرح شود، صدایشان درآمده که به هر راه و روشی بخواهند پیش دستی کنند و جلوی این کار را بگیرند.
رفع تحریم ها و به تبع آن کنترل تورم و تک نرخی شدن ارز می تواند ثمرات مثبت بسیاری نیز همچون کاهش رانت و فساد در پی داشته باشد و دولت بجای این که بیشتر زمان خودرا صرف حل مشکلات ناشی از تحریم ها کند به موضوعات مهمتر دیگر یعنی حل ناترازی های به جا مانده از سالهای گذشته و همین طور نظارت بر اقدامات اقتصادی بپردازد.
همین افراد کسانی هستند که تا امروز با مخالفت درباره ی پیوستن ایران به FATF خسارت های بسیاری را به مردم تحمیل کرده اند و امروز هم نمی خواهند حتی با موافقت رهبر انقلاب جهت بررسی مجدد آن در مجمع که خود یکی از مسئولان این نهاد هستند، این مشکل حل شود.
از سوی دیگر باید گفت دلار ۲۰ هزار تومانی یعنی نقدینگی کشور که حدود ۹ هزار و ۷۰ همت است به چیزی حدود ۴۸۵ میلیارد دلار برسد که موجب برهم خوردن تعادل اقتصاد داخلی خواهد شد که هیچ عقل سلیم، آشنا با اعداد و اقتصاددانی سفارش به انجام چنین کاری نمی کند.
اینگونه صحبت کردن طی سالهای گذشته در گوش مردم زیاد شنیده شده است. همان زمانیکه گفته می شد که مشکل بورس سه روزه حل می شود یا این که می توان در ضمن یک سال یک میلیون مسکن ساخت یا می توان با یک میلیون تومان شغل ایجاد کرد که تمامی این موارد را مردم در ضمن سه سال قبل به چشم دیدند که هیچ گاه قابلیت اجرائی ندارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب