جزئیات رشد GDP در 34 سال دولت سیزدهم در 3 سال رکورد زد
به گزارش فی بگیر، دولت سیزدهم توانست میانگین رشد تولید ناخالص داخلی به قیمت پایه را بعد از حدود ۱۶ سال به بالای ۴ درصد بازگرداند و رقم ۴.۵ درصد را در کمتر از ۳ سال به ثبت برساند.
به گزارش فی بگیر به نقل از مهر، تولید ناخالص داخلی برابر ارزش بازاری کلیه کالاها و خدمات ساخته شده در طول یک بازه ی زمانی مشخص (به طور مثال یک سال) در مرزهای جغرافیایی یک کشور است. این رقم برابر با مجموع میزان مصرف، مخارج دولت، سرمایه گذاری و تفاوت صادرات و واردات است. نکته مهم آنکه رشد اقتصادی و توسعه هر دو به صورت مستقیم یا غیرمستقیم با تولید ناخالص داخلی در ارتباط هستند.
نگاهی به کارنامه دولت های بعد از پایان دوران دفاع مقدس نشان داده است که میانگین رشد تولید ناخالص داخلی (GDP) تنها در دولت اول سازندگی بیشتر از هفت درصد بوده که علت اصلی آنرا میتوان پایان جنگ تحمیلی و تغییر مسیر تزریق منابع به بخش تولید در آن زمان دانست.
طبیعی است که در شروع تغییر مسیر تزریق منابع از میدان جنگ به عرصه تولید و اقتصاد یک دفعه شاهد رشد شاخص ها باشیم که بر این اساس رشد ۷.۳ درصدی در دولت پنجم (از سال ۶۸ تا ۷۲) ثبت شده است. اما به تدریج با کاهش تاثیر این تزریق منابع شاهد کاهش روند رشد GDP هستیم به صورتی که در دولت ششم به ۲.۳ درصد کاهش پیدا می کند.
در دولت هفتم هم رقمی بهتر از ۳.۳ درصد برای میانگین رشد تولید ناخالص داخلی ثبت نمی گردد.
در دولت هشتم (از ۶ ماه دوم سال ۱۳۸۰ تا ۶ ماه نخست ۱۳۸۴) متوسط رشد GDP به قیمت پایه معادل ۶ درصد بالا می رود که رشدی قابل توجه را نشان می دهد، اما این صعود، ماندگار نبود و از آن زمان تا دولت سیزدهم (یعنی به مدت حدود ۱۶ سال) هیچ وقت این شاخص نتوانست بالاتر از کانال ۳ درصد قرار بگیرد.
در دولت نهم (از ۶ ماه دوم سال ۱۳۸۴ تا ۶ ماه نخست ۱۳۸۸) شاخص میانگین رشد GDP به رقم ۳.۷ افت کرده و در دولت دهم (سال ۸۸ تا ۹۲) به رقم یک درصد سقوط کرد.
در دهه ۹۰ که به دهه از دست رفته اقتصاد ایران، مشهور است، وضعیت این شاخص، بسیار ناگوار و ناامید کننده بود. در شروع این دهه، شاخص GDP در جایگاه یک درصد قرار داشت و در انتها دهه ۹۰ به زیر نیم درصد افت کرد.
در دولت یازدهم (از ۶ ماه دوم سال ۱۳۹۲ تا ۶ ماه نخست ۱۳۹۶)، شاخص میانگین رشد تولید ناخالص داخلی به رقم ۲.۶ درصد رسید و در دولت دوازدهم (از سال ۹۶ تا ۶ ماه نخست ۱۴۰۰) رقم شاخص GDP به ۰.۳ درصد رسید که پایین ترین میزان در دوره مورد بررسی یعنی از دولت های بعد از پایان دفاع مقدس تابحال بوده است.
بر اساس گزارش وزارت امور اقتصادی و دارایی، دولت سیزدهم، اقتصاد کشور را در چنین وضعیت ناگواری تحویل گرفت که تقریبا همه شاخصهای اقتصادی در وضعیت نامطلوبی قرار داشتند، اما دولت آیت الله رئیسی کوشش کرد با برقراری ثبات در اقتصاد و پشتیبانی از بخش تولید و تزریق هدفمند منابع، قطار اقتصاد را به ریل درست خود بازگرداند. نتیجه این تلاش ها را میتوان در افزایش رشد شاخصهای اقتصادی در دولت سیزدهم (شش ماه دوم ۱۴۰۰ تا انتهای سال ۱۴۰۲) مشاهده کرد که توانست میانگین رشد تولید ناخالص داخلی به قیمت پایه را بعد از حدود ۱۶ سال به بالای ۴ درصد بازگرداند و رقم ۴.۵ درصد را به ثبت برساند.
بزرگی این اقدام را زمانی میتوان درک کرد که بدانیم رشد ۴.۵ درصد GDP تنها در مدت کمتر از سه سال به دست آمد.
گفتنی است، تولید ناخالص داخلی ۸۰ سال است که به یکی از اصلی ترین شاخصهای اقتصادی تبدیل گشته است. این شاخص اطلاعات زیادی از وضعیت اقتصادی یک کشور را منعکس می کند. این مبحث از اقتصاد کلان برای اقتصاددانان توسعه هم بسیار اهمیت دارد چون که بخش اعظمی از داده های موجود در رابطه با روند رشد یک کشور را آشکار می کند.
منبع: فی بگیر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب